ημικυτταρίνη

η

(βιοχ.) στον πληθ. οι ημικυτταρίνες

πολυοζίτες αδιάλυτοι ή ελάχιστα διαλυτοί στο νερό οι οποίοι με υδρόλυση με οξέα ή ένζυμα παρέχουν απλά σάκχαρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. hemi-celluloses < hemi- (πρβλ. Ημι-*) + celluloses «κυτταρίνες»].